اصول سبک زندگی توحیدی(جلد دوم)

مسأله حرکت به سوی خداوند متعال و دستیابی به بالاترین درجات کمال در سایه ملاقات الهی، از مهم‌ترین موضوعات زندگی انسان‌هاست که باید به‌طور جدی مورد توجه قرار گیرد. به گفته‌ی پیشگامان این مسیر و راهنمایان کمال، سبک زندگی یکی از ارکان اصلی سیر و سلوک به سوی خداوند است و تا زمانی که این جنبه اصلاح نشود، سالک…

مسأله حرکت به سوی خداوند متعال و دستیابی به بالاترین درجات کمال در سایه ملاقات الهی، از مهم‌ترین موضوعات زندگی انسان‌هاست که باید به‌طور جدی مورد توجه قرار گیرد. به گفته‌ی پیشگامان این مسیر و راهنمایان کمال، سبک زندگی یکی از ارکان اصلی سیر و سلوک به سوی خداوند است و تا زمانی که این جنبه اصلاح نشود، سالک الی الله نمی‌تواند تجربه‌ای صحیح و درست از سیر خود داشته باشد.

بخشی از سخن آغازین جلد دو :

به تفصیل روشن شد که اصل و اساس سبک زندگی توحیدی، رسیدن به مقام عبودیّت محض و توحید خالص است و بهترین راه رسیدن به این نقطه، طلوع عشق و محبّت خداوند متعال در قلب انسان موحّد می‌باشد. گفته شد که بزرگان از راه دستیابی به کیمیای محبّت، با لفظ «مراقبه» یاد می‌کنند. مراقبه یعنی رعایت شئون بندگی خداوند متعال در تمام احوالات؛ انسان اهل مراقبه، انسانی است که در نشستن و بلند شدن، خوردن و خوابیدن، پوشیدن و سخن گفتن و در یک کلام، در تمام امور زندگی، بندگی و عبودیّت خود و عزّت و عظمت‌الهی را یادآور می‌شود. پس سبک زندگی توحیدی، عبارت است از جریان دادن مراقبه در تمام رگ‌های زندگی برای رسیدن به یک عشق خالص و ناب.